Στην καρδιά του χωριού βρίσκεται η παλαιά εκκλησία του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα. Σύμφωνα, όμως, με την μαρτυρία Άγγλου περιηγητή, αρχικά ο ναός ήταν αφιερωμένος στην Αγία Παρασκευή.

Δυστυχώς, η ακριβής ημερομηνία οικοδόμησης του ναού είναι άγνωστη, εξαιτίας της ανεπάρκειας σχετικών πληροφοριών. Αρκετοί, όμως, μελετητές ανάγουν με επιφύλαξη την ανέγερση του ναού περί τα μέσα του 17ου αιώνα, στηριζόμενοι στις φορητές εικόνες του τέμπλου. Ο ναός αναπαλαιώθηκε στα τέλη του 20ου αιώνα, το 1990.

Ο ναός είναι λιθόκτιστος, κατασκευασμένος από πέτρες της περιοχής. Οι λίθοι έχουν τύχει ελάχιστης επεξεργασίας, γ’ αυτό και οι τοίχοι έχουν πλάτος ένα μέτρο και είκοσι εκατοστά. Πριν την ανακαίνιση, ο ναός είχε διαστάσεις, πέντε μέτρα μήκος και τρεισήμισι μέτρα πλάτος. Όταν το 1990 έλαβε χώρα η ανακαίνιση, ο ναός επιμηκύνθηκε στα δυτικά, γ’ αυτό και η σημερινή εκκλησία έχει μήκος περί τα δέκα μέτρα.

Αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης, στη νότια πλευρά του ναού, μ’ άλλα λόγια στο σημείο που τοποθετείται η εικόνα της πολιούχου Αγίας εντοπίστηκαν υπολείμματα τοιχογραφιών. Σαφέστερα, οι μελετητές παρατήρησαν πώς σε μερικές πέτρες υπάρχουν χρώματα από μπογιές και τρίχες από πινέλα.

Οι εικόνες που κοσμούν το εσωτερικό του ναού, έχουν αγιογραφηθεί από τον ιεροδιάκονο Φιλάρετο περί τα 1680 ή λίγο αργότερα. Ευτυχώς, όλες οι εικόνες έχουν τύχει συντήρησης το 1990, γ’ αυτό άλλωστε σώζονται σε άριστη κατάσταση.

Πηγή:
Πέτρου Βαρνάβας

Η ανέγερση καινούριου και πιο μεγάλου ναού της Αγίας Μαρίνας έλαβε χώρα τη δεκαετία του ΄80. Ειδικότερα, η οικοδόμηση του ναού κρίθηκε αναγκαία μετά την τούρκικη εισβολή του 1974, όταν πολλοί Λυσιώτες πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο χωριό. Στην ανέγερση του ναού συνέβαλαν καθοριστικά ο Παπά Μιχαήλ Κωνσταντίνου καθώς και οι κάτοικοι του χωριού.

Η χωρητικότητα του ναού αυτού ανέρχεται περί τους διακόσιους πιστούς. Το εσωτερικό του ναού κοσμείται με τοιχογραφίες, οι οποίες έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Αθηαινίτη αγιογράφο, Άλκη Κεπόλα. Η αγιογράφηση του ναού άρχισε το 1991, έπειτα από εισφορές πιστών.

Σ΄ αυτή την εκκλησία, παραδίδεται μια φορά τη βδομάδα μάθημα Κύκλου Αγίας Γραφής και κάθε Κυριακή κήρυγμα κατά τη Θεία Λειτουργία. Επίσης, σ’ αυτή στεγάζεται κατηχητικό σχολείο, στο οποίο φοιτούν 70 παιδιά από ηλικίας 6-18 ετών.

Τέλος, πρέπει να αναφερθεί πως η εκκλησιαστική επιτροπή έχει προβεί στη δημιουργία Φιλόπτωχης αδελφότητας, αλλά και στο σχεδιασμό ίδρυσης Πνευματικού Κέντρου της κοινότητας. Το τελευταίο φιλοδοξεί να διαφυλάξει την πνευματική και πολιτιστική κληρονομιά του χωριού, μεταλαμπαδεύοντας αξίες και γνώσεις.

Πηγή:
Πέτρου Βαρνάβας

Πατήστε εδώ για περισσότερες πληροφορίες.

Στο προαύλιο του ναού, μέχρι και το 1940, βρισκόταν το πρώτο κοιμητήριο της κοινότητας. Στη συνέχεια, όμως, εγκαταλείφθηκε και μεταφέρθηκε πλησίον του τόπου, όπου σύμφωνα με την παράδοση, είχε αγιάσει η Αγία Μαρίνα. Η συγκεκριμένη τοποθεσία ονομάζεται Αγιάσματα, χάρη στο ρυάκι με το αγίασμα της Αγίας Μαρίνας , που παλαιότερα έρεε ασταμάτητα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Στις μέρες μας, το ρυάκι έχει στερέψει πιθανότατα εξαιτίας της αναδάσωσης της περιοχής και το αγίασμα ρέει μονάχα κατά τους θερινούς μήνες. Τόσο η εκκλησιαστική επιτροπή όσο και το κοινοτικό συμβούλιο καταβάλουν προσπάθειες, ώστε να εξωραϊστεί ο προαναφερόμενος χώρος.

Παλαιότερα στο χώρο του αγιάσματος, σε περιόδους ανομβρίας γινόντουσαν δεήσεις για να πέσει βροχή. Επίσης, όσοι ήθελαν να κάνουν τάμα προς την Αγία, συνήθιζαν να απλώνουν κομμάτια ρούχων σε δέντρα πλησίον του αγιάσματος.

Πηγή:
Πέτρου Βαρνάβας

Πατήστε εδώ για περισσότερες πληροφορίες.